Bir Anne Bir Kere Ölür Ben Her Gün Ölüyorum

Uyuşturucu Kullanan Bir Gencin Ailesi Olmak: Sessiz Bir Mücadele

Kapınızı çalan bu sessizlik, sadece sizin evinizin değil, aslında birçok ailenin gerçeği. Uyuşturucu kullandığından şüphelendiğiniz ya da artık emin olduğunuz bir çocuğunuz var. Ve şu anda belki de tek düşündüğünüz şey şu: “Biz nerede yanlış yaptık?”

Birçok anne-baba gibi siz de çocuğunuzu korumaya çalışırken, onun yavaş yavaş gözünüzün önünde değiştiğini fark ettiniz. Derslere ilgisizleşti, odasına kapandı, sizinle göz göze gelmez oldu. Belki geceleri eve geç gelmeye başladı ya da cebinden çıkan şeyler sizi endişelendirdi. Ama içinizde bir ses hâlâ, “Belki de sadece ergenliktir,” demeye devam etti.

Fakat artık o ses sizi ikna etmiyor. Çünkü içgüdüleriniz güçlü. Ve doğru: Bir şeyler ters gidiyor.

Aile İlişkilerinin Kopamadığı Gençler

Uyuşturucu kullanan gençlerin büyük kısmı hâlâ ailesiyle bağını koparamamıştır. Kimi zaman cebinde para kalmadığında, kimi zaman evdeki sıcaklığı özlediğinde… Bu bağ, bazen zarar verici bir bağlılığa da dönüşebilir. Çünkü bağımlılık sadece kişinin değil, ailenin de sistemini bozar.

Bir danışan annesi şöyle demişti:

“Benim oğlum hâlâ her sabah kahvaltısını evde yapar. Gözümün içine baka baka, ‘bir şeyim yok anne’ der. Ama gözleri bana artık tanıdık gelmiyor.”

İşte tam da bu noktada başlıyor o mücadele: Ne yapacağını bilmeyen ama bir şey yapması gerektiğini hisseden ebeveyn olma hali.

Suçluluk Yerine Sorumluluk

Bu bir anne ya da baba hatası değildir. Uyuşturucuya yönelen her genç, farklı bir nedenin kurbanı olabilir: Arkadaş çevresi, içsel boşluklar, kimlik arayışı, bastırılmış travmalar… Burada önemli olan, artık bu gerçekle baş başa kaldığınızda ne yapacağınızdır.

Suçluluk size hiçbir şey kazandırmaz. Ama sorumluluk almanız çocuğunuzun hayatını geri kazandırabilir.

İlk Adım: Yüzleşme

Onunla açıkça konuşmak cesaret ister. Bağırmadan, suçlamadan, incitmeden ama açık ve net:
“Seninle ilgili kaygılarım var. Değiştiğini fark ediyorum. Sana yardım etmek istiyorum. Hazır olduğunda buradayım.”

Bu cümleler, bir gencin zihninde fark yaratır. Çünkü çoğu genç, ailesinin onu tamamen gözden çıkardığını zanneder.

İkinci Adım: Profesyonel Destek

Madde kullanımı bir alışkanlık değil, bir bağımlılıktır. Ve her bağımlılık gibi profesyonel yardım gerektirir. Psikoterapi süreci yalnızca genç bireyle değil, aileyle birlikte yürütülür. Çünkü siz de bu sürecin içindesiniz ve sizin desteğiniz olmadan iyileşme eksik kalır.

Bazı aileler şöyle düşünür:
“Biz onu getiririz, siz düzeltirsiniz.”
Ancak burada asıl anahtar, birlikte iyileşmekten geçer. O kapıyı beraber açmamız gerekiyor.

Adana’da Bu Yolda Yalnız Değilsiniz

Adana gibi büyük ama bir o kadar da birbirine bağlı bir şehirde, çoğu zaman bu sorunlar gizlenir. Konuşulmaz, dillendirilmez. Ama ne kadar çok susarsak, o kadar derinleşir.

Bu süreçte, size güvenle eşlik edecek bir yol arkadaşı arıyorsanız; evladınızın iç dünyasında yeniden bir düzen kurmak ve sizi bu yükten adım adım kurtarmak için buradayız.

Unutmayın:
Evladınızı yargılamadan sevebilir, geçmişi affetmeden de geleceği yeniden inşa edebilirsiniz. Çünkü sevgiyle başlayan hiçbir hikâye, çözümsüz bitmez.